المتقی

لغت نامه دهخدا

المتقی. [ اَ م ُت ْ ت َ لِل ْ لاه ] ( اِخ ) لقب ابواسحاق ابراهیم بن المقتدر خلیفه عباسی. مدت زندگی او شصت سال و خلافتش سه سال و یازده ماه بود.وی به سال 333 هَ. ق. از خلافت معزول شد و به سال 357 هَ. ق. درگذشت. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 299 و معجم الانساب زامباور ج 1 ص 3 و ماده متقی شود.

جمله سازی با المتقی

از اولین اقدامات المتقی در مقام خلیفه، تأیید بجکم به عنوان امیرالامرا بود. علی‌رغم حمایت ظاهری المتقی از بجکم، او همچنان با مخالفت فرمانداران نیمه‌خودگردان استان‌های پیرامونش، از جمله بریدیان، مواجه بود.
یارب به حق آنکه شد ختم همه پیغمبران یعنی تقی المتقی آن شاه جمله اتقیا