القاط

در اينجا قرآن ((اقامه صلوة )))(خواندن نماز) را نشانه مومنان نمى شمارد بلكه خشوعدر نماز از ويژگيهاى آنان مى شمرد،اشاره به اينكه نماز آنها القاط و حركاتى بىروح و فاقد معنى نيست،بلكه به هنگام نماز آنچنان حالت توجه به پروردگار در آنهاپيدا مى شود كه از غير او جدا مى گردند و به او مى پيوندند، چنان غرق حالت تفكر وحضور و راز و نياز با پروردگار مى شوند كه بر تمام ذرات وجودشان اثر مىگذارد،خود را ذره اى مى بيند در برابر وجودى بى پايان و قطره اى در برابراقيانوسى بيكران لحضات اين نماز هر كدام براى او درسى است از خود سازى تربيتانسانى و وسيله اى است براى تهذيب روح و جان.(333)