من

من. [ م ِ ] ( ع حرف جر ) از. ( ترجمان القرآن ). ترجمه لفظ «از». ( غیاث ) ( آنندراج ). یکی از حروف جاره است به معنی «از» و در چندین وجه استعمال می گردد:
1 - ابتدای غایت، و غالباً در همین وجه به کار رود،چنانکه گروهی برآنند که سایر معانی همگی از همین معنی منشعب شده است و آن هم برای زمان آید و هم برای مکان، مانند «صمت من یوم الجمعة» و «سرت من البلد».
2 - در تبعیض، مانند «منهم من کلم اﷲ». ( قرآن 253/2 ).
3 - در بیان جنس وتفسیر و در این معنی بیشتر پس از ما و مهما واقع می گردد. کقوله تعالی: «مایفتح اﷲ للناس من رحمة فلا ممسک لها». ( قرآن 2/35 ). و «مهما تأتنا به من آیة». ( قرآن 132/7 ). در همین معنی بدون ما و مهما نیز آید، مانند «فاجتنبوا الرجس من الأوثان ». ( قرآن 30/22 ).
4 - برای تعلیل آید، مانند «مما خطیئاتهم اغرقوا». ( قرآن 25/71 ). و «ذلک من نباء جأنی ».
5 - بدل را آید، مانند «اء رضیتم بالحیاة الدنیا من الاَّخرة». ( قرآن 38/9 ). و «لن تغنی عنهم أموالهم ولا أولادهم من اﷲ شیئاً» ( قرآن 10/3 )؛ ای بدل طاعةاﷲ او بدل رحمةاﷲ.
6 - مرادف عن آید، مانند «فویل للقاسیة قلوبهم من ذکراﷲ». ( قرآن 22/39 ). و «یا ویلنا قدکنا فی غفلة من هذا». ( 97/21 ).
7 - مرادف «با» آید، مانند «ینظرون من طرف خفی ».( قرآن 45/42 ).
8 - مرادف فی آید، مانند «اًذا نودی للصل̍وة من یوم الجمعة». ( قرآن 9/62 ).
9 - مرادف عند آید، مانند «لن تغنی عنهم أموالهم و لا أولادهم من اﷲ شیئاً». ( قرآن 10/3 ).
10 - مرادف ربما آید و در این صورت به ما متصل گردد، مانند:
و انا لممّا نضرب الکبش ضربة
علی رأسه تلقی اللسان من الفم.
11 - مرادف علی آید، مانند «و نصرناه من القوم ». ( قرآن 77/21 ).
12 - فصل را آید و در این صورت داخل می شود میان دو چیز متضاد، مانند «و اﷲ یعلم المفسد من المصلح ». ( قرآن 220/2 ). و «حتی یمیز الخبیث من الطیب ».( 179/3 ).
13 - غایت، مانند «رأیته من ذلک الموضع»؛ فجعلته غایة لرؤیتک ای محلاً للابتداء والانتهاء.
14 - تنصیص بر عموم و در این صورت زائده باشد، مانند «ماجأنی من احد».
15 - توکید عموم و آن نیز زائده باشد، مانند «ماجأنی من احد، او من دیار».
16 - به معنی منذ آید، مانند «مارأیته من سنة»؛ ای منذ سنة.( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از مغنی اللبیب ). گاه در اضافه به الف و لام، نون را حذف می کنند مانند ملکذب ای من الکذب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مغنی اللبیب شود.

یکی از کشورهای ممالک متحده آمریکای شمالی ( اتازونی ) که در شمال شرقی اتازونی و در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد و سابقا جزئ مستعمرات فرانسه بوده است. مرکز آن شهر اوگوستا است که ۲٠۹٠٠ تن جمعیت دارد. جمعیت ایالت ۹۸۳٠٠٠.
وزن که در زمانها و مکانهای مختلف متفاوت بوده - در ارجان ۳ رطل بوده باستثنای من شکر که در حدود ۲ رطل حساب میشده - در بیرجند ۴٠ سیر ۹ مثقالی ( برابر ۱/۶۷٠۴۲ کیلوگرم ). - در طبس ۴٠ سیر ۸ مثقالی ( برابر۱/۴۸۵ کیلوگرم ). - در اهواز ۵٠ کیلوگرم. - در جراحیه ( حلف آباد ) ۱۲۵ کیلوگرم. - در بهبهان ۶۷ کیلوگرم. - در حومه بهبهان ۷٠ کیلوگرم. - در دزفول ۳۵ کیلوگرم. - در رامهرمهز ۲۵ کیلوگرم. - در شوشت ( نزدیک باشت ) ۷ کیلوگرم. - در شادگان تقریبا ۱۲۸ کیلوگرم. - در خرمشهر تقریبا ۷۵ کیلوگرم. ( معادل من بصره ) - در هویزه ۱۵ من تبریز ۴۴/۴۵ کیلوگرم - در گندوزلو ۱۵ کیلوگرم. - در فراشنبد ( فارس ) ۴ کیلوگرم. در فیروز آباد ۱/۳۲ کیلوگرم. - در تبریز ۷۳۶ مثقال. - در شیراز ۷۲٠ مثقال. - در کازرون ۴/۸ کیلوگرم. - در جهرم ۳ من ۱٠ کیلوگرم. ( از ترجمه زارع و مالک ) توضیح واحد مذکور را معمولا معادل دو رطل مساوی چهل استار برابر دویست و پنجاه و هفت درم و یک بخش از هفت بخش درم و هموزن بیست و چهار اوقیه میگرفتند - مولف برهان قاطع ( ۱٠۶۲ ه ق. ) گوید: [ آنچه درین زمان متعارف است چهل استار است و هر استاری پانزده مثقال که مجموع من ششصد مثقال باشد بوزن تبریز و هر مثقالی شش دانگ و دانگی هشت حبه و حبه ای بوزن یک جو. - طبق قانون مصوب ۱۳٠۴ ه ش. یک من ( یا ۳٠/٠٠٠ درهم ) ۳ کیلوگرم. یا من بزرگ. در شیراز عبارت بوده است از ۱٠۴٠ درهم و معادل بوده با رطل اردبیل ( اصطخری. ) یا من تبریز. ۱ - طبق فرمان غازان خان برابر با ۲۶٠ درهم بوده. ۲ - طبق معمول امروز یک من تبریز ۴٠ سیر ۲/۹۷٠ کیلوگرم ۶ /۵۴۶۴ پوند انگلیسی. یا من رومی. واحد وزن معادل بیست و یک اوقیه رساله مقداریه. فرهنگ ایران زمین ۴ - ۱:۱٠ ص ۴۲۲ ) یا من ری. طبق معمول امروز یک من ری ۲ من شاه ۴ تبریز ۱۱/۸۸ کیلوگرم ۲۶/٠۱۸۵۶ پوند انگلیسی متری ( سیستم ). یا من شاه. طبق معمول امروز یک من شاه ۲ من تبریز ۸٠ سیر - ۵/۹۴٠٠ کیلوگرم ۱۳/٠۹۲۸ پوند انگلیسی. یا من کوچک - در شیراز عبارت بوده از ۲۶٠ درهم و معادل با من عراق ( اصطخری ) یا من مصری. برابر من انطالقی و آن شانزده اوقیه است ( رساله مقداریه. ایضا ص ۴۲۳ ) یا من معری. واحد وزن معادل شانزده اوقیه ( رساله مقداریه. ایضا ) یا من مکی. واحد وزن معادل دویست و شصت درهم است ( رساله ایضا. مقداریه ص ۴۲۳ )
وزنی باشد معین در هر جایی و آنچه در این زمان متعارف است چهل استار است و هراستاری پانزده مثقال که مجموع من ششصد مثقال باشد به وزن تبریز و هر مثقالی شش دانگ و دانگی هشت حبه و حبه ای به وزن یک جو و به این معنی عربان حرف ثانی را مشدد کنند.