اصطلاح «مهر نماز» به شیء کوچکی از جنس خاک، سنگ یا چوب گفته می‌شود که مسلمانان هنگام خواندن نماز آن را روی زمین قرار می‌دهند تا پیشانی خود را هنگام سجده بر آن بگذارند. مهر نماز نمادی از خشوع و تواضع در برابر خداوند است و استفاده از آن در نماز سنتی رایج در میان مسلمانان، به‌ویژه شیعیان، محسوب می‌شود.
استفاده از مهر نماز علاوه بر جنبه عبادی، جنبه بهداشتی نیز دارد. چون سجده به زمین انجام می‌شود، گذاشتن مهر باعث جلوگیری از تماس مستقیم پیشانی با خاک یا سطوح غیرپاکیزه می‌شود و تمرکز نمازگزار را بر معنویت و خشوع نماز حفظ می‌کند. همچنین بسیاری از مهرها با نقوش مذهبی و آیات قرآن تزئین می‌شوند که ارزش معنوی و هنری آن‌ها را افزایش می‌دهد.
به طور کلی، مهر نماز نمادی از احترام، تواضع و پاکی در عبادت است. این شیء کوچک به نمازگزار کمک می‌کند تا حضور قلب و خشوع بیشتری در نماز داشته باشد و ارتباط معنوی خود با خداوند را تقویت کند. استفاده از آن در فرهنگ اسلامی، هم یک سنت مذهبی و هم یک ابزار معنوی برای تمرکز و حضور در عبادت به شمار می‌رود.