مصطفا

گر نه به گوهر از نسب مصطفاستی چون مصطفا حلم و حیاش از کجاستی

پس نام مصطفا به زبان راند و مرتضی آنگاه نام فاطمه آن زبدة النسا

در شب معراج گفته یک سخن با مصطفا زآن سخن آوازه ای اندر جهان انداخته

در خلق و خلق خویش صفا و حیا نگر گویی به مرتبه تویی از مصطفا دگر

در دست نام نیک تو دادم بزرگ دار نو باوه ای که از چمن مصطفا رسد

شاخ گلی شکست ز بستان مصطفا کز رنگ و بو فتاد گلستان مصطفا