گنج بر

گنج بر. [ گ َ ب َ ] ( نف مرکب ) برنده گنج. کسی که گنج را برد.

( صفت ) برند. گنج حامل گنج.
برنده گنج کسی که گنج را برد.

💡 طلسم آدم شکست و راز پیداست کنون آن گنج بر اصل هویداست

💡 بخشش از مدحت تو یافته شد گنج بر بخشش تو یافت زیان

💡 چو من این گنج بر کلّی فشاندم ز جان و دل ز سرّ خود براندم

💡 در صد گنج بر ویسه گشاده در آنجا ساز صد ساله نهاده

💡 بخت این که سخن سبک عنانست کان دل دل و گنج بر زبانست

💡 ز بس زر که آن سیمتن ساز کرد در گنج بر خاکیان باز کرد