چشمه شور، نام دو دهکده متفاوت در ایران است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. اولین چشمه شور، دهی از دهستان فمرود در بخش حومه شهرستان قم است. این دهکده در فاصله‌ای حدود 60 هزارگز شمال قم و 8 هزارگز شرق جاده شوسه قم به تهران واقع شده و جمعیت آن به 50 نفر می‌رسد. آب این منطقه از چشمه‌ای شور تأمین می‌شود و اهالی آن به زراعت غلات و تولید لبنیات مشغولند. همچنین، شغل‌های دیگر مانند شترداری و هیزم‌کشی نیز در این روستا رواج دارد و راه دسترسی به آن نیز مالرو است. ساکنان این آبادی از طایفه شاهسون هستند. چشمه شور دوم، ده کوچکی متعلق به دهستان قلعه عسکر در بخش مشیز شهرستان سیرجان است. این دهکده در 48 هزارگز جنوب شرقی مشیز و 2 هزارگز غربی یک راه فرعی بین بافت و کرمان قرار دارد و جمعیت آن به 25 نفر می‌رسد. همچنین، چشمه شور دیگری در همین منطقه وجود دارد که در 45 هزارگز جنوب شرقی مشیز و 2 هزارگز غربی راه فرعی بافت به مشیز واقع شده و دارای 60 نفر سکنه است. این منطقه کوهستانی و سردسیر است و آب آن از قنات تأمین می‌شود. محصولات اصلی این دهکده شامل غلات و حبوبات است و ساکنان آن به کشاورزی مشغولند و دسترسی به آن نیز از طریق راه‌های مالرو امکان‌پذیر است.
چشمه شور
لغت نامه دهخدا
چشمه شور. [ چ َ م َ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان قلعه عسکر، بخش مشیزشهرستان سیرجان که در 48 هزارگزی جنوب خاوری مشیز و2 هزارگزی باختر راه فرعی بافت به کرمان واقع است و 25 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
چشمه شور. [ چ َ م َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان قلعه عسکر بخش مشیز شهرستان سیرجان که در 45 هزارگزی جنوب خاوری مشیز و 2 هزارگزی باختر راه فرعی بافت به مشیز واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 60 تن سکنه دارد. آبش از قنات. محصولش غلاّت و حبوبات. شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
فرهنگ فارسی
جمله سازی با چشمه شور
سفله جهان، ای پسر، چو چشمه شور است چشمهٔ شور از در نفایه ستور است
ای که اندر چشمه شور است جات تو چه دانی شط جیحون و فرات
بشارت کز میان چشمه شور برآمد آبی از شورآبگی دور
