کلمه‌ی «متحارب» از ریشه‌ی عربی «حرب» به معنای جنگ گرفته شده و به کسی یا چیزی اطلاق می‌شود که درگیر جنگ یا نزاع است. به عبارت دیگر، متحارب شخصی است که با دیگری به مبارزه یا ستیز می‌پردازد و در میدان جنگ حضور دارد. این واژه در متون تاریخی و ادبی برای اشاره به کسانی به کار رفته که در صفوف جنگ یا درگیری‌های نظامی شرکت می‌کرده‌اند.
علاوه بر معنای مستقیم آن، این واژه می‌تواند به کسی اشاره داشته باشد که آتش جنگ را برافروزد یا نزاع را شعله‌ور کند. به این معنا، متحارب نه تنها شخصی است که خود مبارزه می‌کند، بلکه کسی است که دیگران را به جنگ یا درگیری تشویق می‌کند و باعث افزایش خصومت می‌شود.
در جمع‌بندی، این واژه هم به معنای جنگنده و شرکت‌کننده در درگیری است و هم به کسی اشاره دارد که عامل تحریک و شعله‌ور کردن نزاع است. جمع آن متحاربین است و در متون ادبی، تاریخی و حتی استعاری به کار می‌رود تا حالت جنگ، خصومت یا نزاع را توصیف کند. این واژه هم جنبه‌ی واقعی دارد و هم جنبه‌ی نمادین و اخلاقی، زیرا می‌تواند بیانگر کسی باشد که در تعارض‌ها و کشمکش‌ها نقش فعال دارد.
