قرابه کش

لغت نامه دهخدا

قرابه کش. [ ق َ ب َ / ب ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) قرابه کشنده. ساقی. شراب کشنده:
در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش.حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) شراب کشنده باده نوشنده.

جمله سازی با قرابه کش

صاف سر خم ترا نیست قرابه کش بسی راضیم ار به من رسد درد ته سبوی تو