کولاک برف به پدیده‌ای گفته می‌شود که در آن برف از سطح زمین به وسیله باد بلند می‌شود و در ارتفاعی معادل ۱.۸ متر (۶ فوت) یا بیشتر قرار می‌گیرد. این پدیده باعث کاهش دید می‌شود و معمولاً در شرایط آب و هوایی سخت، مانند طوفان برفی، اتفاق می‌افتد. کولاک برف می‌تواند ناشی از برف‌های تازه‌ای باشد که در حال بارش هستند یا برف‌هایی که قبلاً روی زمین جمع شده‌اند و به وسیله باد جابجا می‌شوند.
این پدیده می‌تواند به سه روش مختلف ایجاد شود
شرایط جابجایی افقی: به وضعیتی اشاره دارد که در آن بادها برف را از سطح زمین به آرامی جابجا می‌کنند. در این حالت، برف به سمت جلو حرکت می‌کند، اما به طور عمودی (به سمت بالا) بلند نمی‌شود. به عبارت دیگر، برف فقط در سطح زمین حرکت می‌کند و از جایی به جای دیگر می‌رود، بدون اینکه به ارتفاع برود. این نوع حرکت برف می‌تواند باعث کاهش دید و ایجاد شرایط سخت در آب و هوا شود.
شرایط همرفتی: در این حالت، بادها به صورت عمودی برف را به سمت بالا بلند می‌کنند و موج‌های برفی ایجاد می‌کنند که می‌توانند تا ارتفاع ۵۰۰ متر (۱۶۰۰ فوت) برسند.
شرایط اختلاط حرارتی-مکانی: در این وضعیت، جریانات همرفتی بزرگ در جو ایجاد می‌شوند و کولاک برف به صورت الگوهای موجی دیده می‌شود که شبیه به نوارهای برفی دریاچه یا اقیانوس هستند.
تأثیرات این پدیده
کولاک برف می‌تواند شرایط بسیار خطرناکی ایجاد کند. این پدیده می‌تواند به سرعت یک خانه دو طبقه را زیر برف مدفون کند و تنفس را برای افرادی که در فضای باز گرفتار شده‌اند، بسیار دشوار یا حتی غیرممکن سازد.
