اصطلاح پوشش تصویری معانی مختلفی دارد که در زمینه‌های مختلف به کار می‌رود:
در سینما و تلویزیون
در برخی از صحنه‌ها، فیلم‌بردار ممکن است از نماهای بسته (نزدیک) و نمای مادر (دور) به طور همزمان یا به صورت متوالی استفاده کند. به عنوان مثال، ابتدا نماهای نزدیک از جزئیات و احساسات شخصیت‌ها ارائه می‌شود تا بیننده با آن‌ها ارتباط برقرار کند، سپس به یک نمای مادر از صحنه منتقل می‌شود تا بفهمد که مکان کجاست و چه اتفاقی در حال وقوع است. بنابراین، پوشش تصویری می‌تواند به ترکیب این دو نوع نما اشاره داشته باشد، به طوری که هم جزئیات نزدیک و هم دید کلی از صحنه به بیننده ارائه شود.
در رویدادها
در این مورد، پوشش تصویری به ضبط و پخش رویدادهایی مانند کنسرت‌ها، کنفرانس‌ها، مراسم و مسابقات ورزشی اشاره دارد. در این نوع پوشش، تمامی لحظات مهم رویداد با دوربین‌ها ضبط می‌شود و ممکن است به صورت زنده یا بعداً برای پخش در رسانه‌ها آماده شود. این فرایند شامل تنوع نماها (نزدیک، میانه و کلی) است تا بیننده بتواند هم جزئیات و هم فضای کلی رویداد را تجربه کند.