نستعین: اصل واژه «استعانت» به معناى «يارى جستن» است. ذكر صيغه جمع در «نعبد» و «نستعين» نشان مى‌دهد كه اساس عبادت مخصوصا نماز بر پايه جمع و جماعت است، حتى به هنگامى كه بنده در برابر خدا به راز و نياز بر مى‌خيزد بايد خود را ميان جمع و جماعت ببيند، تا چه رسد به ساير كارهاى زندگى‌اش.
- با روی او حکایت «ایاک نعبد» است با خوی او شفاعت «ایاک نستعین »
- در هر نفس بصدق و صفا ذکر جان و دل «ایاک نعبد» ست و «ایاک نستعین »
