معنی مبارزه با بدعت

در قرآن کریم، خداوند متعال با بیان احکام و حدود الهی، پیامبر گرامی‌اش را به صراحت به مقابله با بدعت‌ها و تحریم‌های ناروا فراخوانده است. این امر به‌ویژه در آیاتی نمایان است که به ردّ باورهای غلط و سنت‌های ساختگی بشر می‌پردازد. از جمله این موارد، آیه ۳۲ سوره اعراف است که خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ». در این فراز، پروردگار با استفهامی انکاری، به مبارزه با هرگونه تحریم خودساخته و بدعت‌آمیزی برمی‌خیزد که زینت‌های الهی و روزی‌های پاک را که نعمتی از سوی او برای بندگانش است حرام شمرده است.

در ادامه این آیه شریفه، خداوند به پیامبرش دستور می‌دهد تا پاسخ این پرسش را به روشنی بیان کند: «قُلْ هِیَ لِلَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ». این بیان، حقیقت نعمت‌های دنیوی را توضیح می‌دهد؛ هرچند مؤمنان و دیگران در بهره‌مندی از این نعمت‌ها در دنیا شریک‌اند، اما در قیامت، بهره‌ای حقیقی و خالص تنها از آنِ ایمان‌آورندگان خواهد بود. بنابراین، قرآن با این بیان، هم بر حلال بودن ذاتی نعمت‌های الهی تأکید می‌کند و هم هر گونه تحریم بی‌دلیل را که نوعی بدعت در دین محسوب می‌شود باطل می‌شمرد.

خداوند در پایان آیه، فلسفه این گونه بیانات را چنین بیان می‌فرماید: «کَذَلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ». این فراز نشان می‌دهد که تفصیل و تبیین آیات الهی، ویژه کسانی است که اهل معرفت و دانش‌اند. از این رو، مبارزه با بدعت و زدودن خرافه از ساحت دین، نیازمند بصیرت و آگاهی است و خداوند با شیوایی تمام، حقایق را برای جویندگان حقیقت روشن می‌سازد تا راه از چاه بازشناخته شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مبارزه با بدعت (قرآن). در این مقاله به بررسی آیاتی می پردازیم که خداوند به پیامبرش دستور مبارزه با بدعت را داده است.
قل من حرم زینة الله التی اخرج لعباده والطیبـت من الرزق قل هی للذین ءامنوا فی الحیوة الدنیا خالصة یوم القیـمة کذلک نفصل الایـت لقوم یعلمون. «بگو چه کسی زینت های الهی را که برای بندگان خود آفریده و روزی های پاکیزه را حرام کرده است؟ بگو اینها در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آورده اند (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند ولی) در قیامت خالص (برای مؤ منان) خواهد بود اینچنین آیات (خود) را برای کسانی که آگاهند شرح می دهیم».
← کل آفرینش برای مومنین
ثمـنیة ازوج من الضان اثنین ومن المعز اثنین قل ءالذکرین حرم ام الانثیین اما اشتملت علیه ارحام الانثیین نبـونی بعلم ان کنتم صـدقین• ومن الابل اثنین ومن البقر اثنین قل ءالذکرین حرم ام الانثیین اما اشتملت علیه ارحام الانثیین ام کنتم شهداء اذ وصلـکم الله بهـذا فمن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا لیضل الناس بغیر علم ان الله لایهدی القوم الظـلمین• قل لا اجد فی مآ اوحی الی محرما علی طاعم یطعمه الا ان یکون میتة او دما مسفوحا او لحم خنزیر فانه رجس او فسقا اهل لغیر الله به فمن اضطر غیر باغ ولا عاد فان ربک غفور رحیم• سیقول الذین اشرکوا لو شآء الله مآ اشرکنا ولا ءابآؤنا ولاحرمنا من شیء کذلک کذب الذین من قبلهم حتی ذاقوا باسنا قل هل عندکم من علم فتخرجوه لنآ ان تتبعون الا الظن وان انتم الاتخرصون• قل هلم شهداءکم الذین یشهدون ان الله حرم هـذا فان شهدوا فلاتشهد معهم ولاتتبع اهواء الذین کذبوا بـایـتنا والذین لایؤمنون بالاخرة وهم بربهم یعدلون. «هشت جفت از چهارپایان (برای شما آفرید) از میش دو جفت و از بز دو جفت بگو آیا خداوند نرهای آنها را حرام کرده یا ماده ها را؟ یا آنچه رحم ماده های آنها در برگرفته؟ اگر راست می گوئید (و بر تحریم آنها دلیلی دارید) به من خبر دهید.و از شتر دو زوج، و از گاو هم دو زوج، (برای شما آفرید) بگو کدامیک از اینها را خدا حرام کرده است؟ نرها را یا ماده ها را؟ و یا آنچه رحم ماده ها را در برگرفته؟ و آیا شما گواه (این تحریم) بودید، هنگامی که خدا به این موضوع توصیه کرد؟ بنابراین چه کسی ستمکارتر است از آنها که بر خدا دروغ می بندند، تا مردم را از روی جهل، گمراه سازند، خداوند هیچگاه ستمگران را هدایت نخواهد کرد!.به زودی مشرکان (برای تبرئه خویش) می گویند اگر خدا می خواست نه ما مشرک می شدیم و نه پدران ما، و نه چیزی را تحریم می کردیم، کسانی که پیش از آنها بودند نیز همین گونه دروغ می گفتند و سرانجام (طعم) کیفر ما را چشیدند، بگو آیا دلیل قاطعی (بر این موضوع) دارید؟ پس به ما ارائه دهید، شما فقط از پندارهای بی اساس پیروی می کنید و تخمین های نابجا می زنید.بگو گواهان خود را که گواهی می دهند خداوند اینها را حرام کرده است، بیاورید اگر آنها (به دروغ) گواهی دهند تو با آنها (هم صدا نشو و) گواهی مده، و از هوی و هوس کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و کسانی که به آخرت، ایمان ندارند و برای خدا شریک قائلند پیروی مکن».