یشکر

دانشنامه آزاد فارسی

یَشکُر
قبیلۀ بزرگ و قدیمی عرب عدنانی، فرزندان یشکر بن بکر بن وائل بن قاسط، ساکن ناحیۀ یمامه. اینان در جنگ ذی قار (احتمالاً در حدود ۲ـ ۳ق و بعد از غزوۀ بدر) میان قبیلۀ بکر بن وائل شرکت داشتند و در پیروزی اعراب بر سپاه ساسانی سهیم بودند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی یَشْکُرْ: شکر کند
معنی یَشْکُرُ: شکر می کند
ریشه کلمه:
شکر (۷۵ بار)

جمله سازی با یشکر

قوله (ص) حکایة عن اللَّه عزّ و جلّ: «من لم یصبر علی بلائی، و لم یشکر نعمایی، و لم یرض بقضایی، فلیطلب ربا سوای».
مرا باید که دارم نعمتش پاس پیمبر گفت من لم یشکر الناس
شقیق گفت: لیس بصادق فی دعواه من لم یشکر علی ضرب مولاه. صادق نیست در دعوی خویش هر که صبر نکند بر زخم مولای خویش.