معنی یزدانیار

لغت نامه دهخدا

یزدانیار. [ ی َ دان ْ ] ( اِخ ) ابوبکر حسین بن علی یزدانیار ارموی ( متوفی درسال 333 هَ. ق. ) از مشاهیر صوفیه بوده است ولی طریقه مخصوص بخود در تصوف داشته است و بعضی از مشایخ مانند شبلی و غیره منکر او بوده اند و او نیز بعضی از مشایخ عراق و سخنان آنان را انکار می کرده است. جامی در نفحات الانس پاره ای از سخنان او را نقل کرده است.

فرهنگ فارسی

ابوبکر حسین بن علی یزدانیار ارموی ( متوفی درسال ۳۳۳ ه.ق ) از مشاهیر صوفیه بوده است ولی طریق. مخصوص بخود در تصوف داشته است و بعضی از مشایخ مانند شبلی و غیره منکر او بودهاند و او نیز بعضی از مشایخ عراق و سخنان آنان را انکار میکرده است. جامی در نفحات الانس پارهای از سخنان او را نقل کرده است.

فرهنگ اسم ها

اسم: یزدانیار (پسر) (فارسی) (تلفظ: y.-yār) (فارسی: يزدان‌يار) (انگلیسی: yazdan-yar)
معنی: خدا یار اوست، کسی که خداوند یار و یاور اوست، ( اَعلام ) نام یکی از مشاهیر صوفیه در قرن هجری، [ابوبکر حسین بن علی یزدان یار ارموی]، آن که خداوند یا و یاور اوست

جمله سازی با یزدانیار

ابوبکر حسین بن علی بن یزدانیار ارموی از عرفای ایرانی در سدهٔ ۳ و ۴ قمری است.

ابن یزدانیار گوید نگر طمع دوستی خدای نکنی با دوستی فضول و نگر طمع انس نکنی با خدای و تو انس مردمان دوست داری و نگر طمع منزلت نکنی نزدیک خدای با دوستی منزلت نزدیک مردمان.

گزارش محتوای نامناسب