گلابتون یک اسم دخترانه فارسی است که به معنای نقش برجسته با رشتههای نقره و طلا روی پارچه میباشد، این نام به زیبایی و ظرافت صنایع دستی ایرانی اشاره دارد.
زری بافی: گلابتون به رشتههای نازک طلا و نقرهای اشاره دارد که همراه با تارهای ابریشم در زری بافی به کار میروند. این رشتههای نازک، به پارچه زیبایی و درخشندگی خاصی میبخشند و نقشهای برجسته و ظریفی را ایجاد میکنند. در هنر دستی گلابتون، گلهای برجستهایی که از رشتههای طلا و نقره بر روی پارچه دوخته میشوند به دقت و ظرافت نیاز دارند و نشاندهنده هنر و مهارت بالای بافندگان است.
ابریشم و منگوله: گلابتون همچنین میتواند به ابریشم بافتهای به رنگ مو اشاره داشته باشد که با منگولههایی تزئین میشود و به دنبالهی گیس دختران بسته میشود. این تزئینات به زیبایی و ظرافت موهای دختران افزوده و نمادی از فرهنگ و سنتهای ایرانی در زمینه زیبایی و آرایش است.
گلابتون. [ گ ُ ] ( اِ ) ابریشم غاژکرده و به صورت پنبه محلوج درآمده. ( یادداشت به خط مؤلف ). رشته زر و سیم. ( ناظم الاطباء ): و کیف جیب به ریسمان زر رشته که آنرا گلابتون نیز خوانند. ( دیوان نظام قاری ص 155 ). طلایی باشدکه از حدیده کشیده به هیأت ریسمانهای باریک ساخته باشند و آنرا اکنون در ایران گلابتون گویند. ( حاشیه چهارمقاله چ معین ص 35 از یادداشتهای محمد قزوینی ).
- امثال:
یک پسر کاکل زری و یک دختر گیس گلابتونی.
(گُ بَ ) (اِ. ) گل های برجسته که با رشته های طلا یا نقره روی پارچه می دوزند.
۱. گل های برجسته که با رشته های نقره یا طلا در روی پارچه می دوزند.
۲. نخ های زرین یا سیمین که در گلابتون دوزی به کار می رود.
گلهای برجسته که بارشته های نقره یاطلادرروی پارچه میدوزند
( اسم ) ۱ - طلایی باشد که از حدیده کشیده بهیات ریسمانهای باریک ساخته باشند رشت. باریک زر و سیم. ۲ - نخهای ابریشمی زرین و سیمین.
اسم: گلابتون (دختر) (فارسی) (تلفظ: golābe (a) tun) (فارسی: گلابتون) (انگلیسی: golabetun)
معنی: نقش برجسته با رشته های نقره و طلا روی پارچه، ( در صنایع دستی ) رشته های نازک طلا و نقره ( امروزه اغلب اکلیلی به رنگ طلا یا نقره ) که همراه تارهای ابریشم در زری بافی به کار می رود، گل های برجسته از رشته های طلا و نقره که روی پارچه می دوزند، ابریشم بافته ای به رنگ مو همراه با منگوله که به دنباله ی گیس می بندند، رشته های نازک طلا و نقره که همره تارهای ابریشم در زری بافی به کار می رود
در فرش یا دیگر بافته ها، تار یا پود ابریشم که رشتۀ نازکی از طلا یا نقره به دور آن پیچیده شده است. در یکی از انواع زری بافی و در گلدوزی روی پارچه ها به خصوص پوشش قبرها و نیز فرش های گران بهای دورۀ صفوی و پس از آن استفاده شده است.
گلهای برجسته که با رشتههای طلا یا نقره روی پارچه میدوزند.