وعظت

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

عیب علی و عدوان علی‌الناس اذا وعظت و قلبی جلمد قاس

آمد او روزی خرامان شاد بخت یک زمان در مجلس وعظت نشست

و وعیت لفظک اذ وعظت فلم یزل ادنی مقرطة بما زان الذهب؟

به وعظت اگر مبتدع نگرود همان وعظ بر جان او اژدهاست