نادیدار

لغت نامه دهخدا

نادیدار. ( ص مرکب ) غایب. ( تفلیسی ). که در برابر نظر نیست. که پیش چشم نیست.

جمله سازی با نادیدار

تن چو جان از دیده نادیدار ماند دیده ز آن دیدار نگسستی هنوز