فتوکل

۳۰. هرچه در مصالح مملکت در خاطرش آید به عمل در نیاورد. نخست اندیشه‌کند پس مشورت، پس چون غالب ظنّش صواب نماید ابتدا کند به نام خدای و توکّل بر وی. فاذا عزمت فتوکل علی الله.

وَ تَوَکَّلْ عَلَی الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ قرأ مدنیّ و شامیّ: فتوکل بالفاء، و کذا هو فی مصاحفهم، ای فوّض امرک الی الْعَزِیزِ فی الانتقام من الاعداء، الرَّحِیمِ بالاولیاء لیکفیک کید اعدائک الذین عصوک فیما امرتهم به و قیل: فوّض امرک الی الّذی یمنع جاره و ینصر ولیّه.