ستم اندیش

به سیر کوفته دارد سر ستم پیشه خبر دهد ستم اندیش را زنرخ پیاز

گرم جور آن ستم اندیش و من از غم سوزان که نگیرد دلش از این ستم بیش از بیش

داد خود عاقبت کار ز ما بستاند روزگار ستم اندیش که در کینه ماست