معنی عبدالاعلی

لغت نامه دهخدا

عبدالاعلی. [ ع َ دُل ْ اَ لا ] ( اِخ ) ابن السمح المعافری. پیشوای فرقه اباضیه افریقا و از شجاعان بود که به سال 141 هَ. ق. برتمام آفریقا تسلط یافت. منصور عباسی پنجاه هزار سوار بفرماندهی محمدبن الاشعث به سرکوبی وی فرستاد و ابن اشعث بر وی دست یافت. و او و یاران وی را بکشت. ( سال 144 هَ. ق. ) ( الاعلام زرکلی ).
عبدالاعلی. [ ع َ دُل ْ اَ لا ] ( اِخ ) ابن مسهر الغسانی الدمشقی، مکنی به ابومسهر. از حفاظ حدیث بود. او را ابن ابی دارمه نیز خوانده اند. وی از بزرگان شام و عالم به احادیث و جنگ ها و ایام مردم و انساب شامیان بود. به سال 140 هَ. ق. متولد شد و در سال 218 هَ. ق. در بغداد درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).

فرهنگ فارسی

ابن مسهر الغسانی الدمشقی مکنی به ابومسهر از حفاظ حدیث بود او را ابن ابی دارمه نیز خوانده اند وی از بزرگان شام و عالم باحادیث و جنگ ها و ایام مردم و انساب شامیان بود بسال ۱۴٠ ه متولد شد و در سال ۲۱۸ ه در بغداد درگذشت

جمله سازی با عبدالاعلی

وی بعد از درگذشت سید نصرالله مستنبط و سید ابوالقاسم خویی و سید عبدالاعلی سبزواری، مرجع تقلید شیعیان شد.

نیز در آن کتاب از عبدالاعلی نقل است که گفت: ابوعبدالله(ع) را بروزی گرم، در یکی از کوچه های مدینه دیدم.

وی در سال ۱۳۳۲ به نجف رفت و در طول ۲٫۵ سال، دروس سطوح را به پایان رسانید. سپس به دروس خارج فقه، رجال و حدیث و اصول پرداخت و نزد سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خوئی و حسین حلی و سید عبدالاعلی سبزواری به شاگردی پرداخت.

گزارش محتوای نامناسب