زبان مرغی

لغت نامه دهخدا

زبان مرغی. [ زَ ن ِ م ُ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) نوعی زبان ساختگی است که در ایران وجود دارد و پس از زبان زرگری معروفترین زبانهای ساختگی است. در این زبان «ر» و «غ » در میان حروف کلمات اضافه میگردد. رجوع به زقزقه شود.

فرهنگ فارسی

نوعی زبان ساختگی است که در ایران وجود دارد

جمله سازی با زبان مرغی

بی زبان مرغی که در کنج قفس دم بسته بود سد زبان گردیده و سوی گلستان آمدست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
طعمه
طعمه
نجورسن
نجورسن
گودوخ
گودوخ
مدیون
مدیون