راسخون در علم به کسانی اطلاق می‌شود که در دانش و معرفت، استوار و پایدار هستند. این عبارت، عمق و استحکام یک رابطه را با دانش نشان می‌دهد؛ رابطه‌ای که در آن فرد نه تنها به کسب علم می‌پردازد، بلکه آن را در درون خود جایگزین کرده و به بخشی جدایی‌ناپذیر از وجود خود تبدیل می‌کند. این پایداری، صرفاً به معنای حفظ اطلاعات نیست، بلکه بیانگر درک عمیق، بصیرت و توانایی به کارگیری دانش در موقعیت‌های مختلف است، به گونه‌ای که دانش در تار و پود فکر و عمل فرد تنیده شود.
در هر جامعه‌ای، وجود افرادی که در علم راسخ هستند، امری حیاتی است. این افراد، ستون‌های فقرات فکری و معنوی جامعه محسوب می‌شوند که با دانش عمیق و پایدار خود، از انحرافات جلوگیری کرده و به ارتقای سطح معرفتی جامعه کمک می‌کنند. آن‌ها با صبر و استقامت در مسیر کسب و نشر علم، نمونه‌ای از تعهد و بصیرت را به نمایش می‌گذارند و الهام‌بخش نسل‌های آینده برای پیگیری دانش با جدیت و عمق بیشتر هستند. درک این جایگاه والا، اهمیت تلاش برای رسیدن به این مرتبه از علم و معرفت را بیش از پیش روشن می‌سازد.
