غنا

غنا. [ غ ِ ] ( ع اِمص ) توانگری. ( بحر الجواهر ). توانگری و بی نیازی و دولتمندی. ( غیاث اللغات ). مأخوذ از غِنی ̍ عربی است که بمعنی کفایت کردن و توانگری و فراخی زندگی است. هستی. دارایی. مقابل فقر و نیستی. رجوع به غِنی ̍ شود: غنا فاضلتر که فقر، که غنا صفت باری تعالی است و فقر بر وی روا نه. ( ابوسعید مهنه ). درویشان به غنا رسیدند. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1272 ص 4 ).
تو ای توانگر حسن از غنای درویشان 
خبر نداری اگر خسته اند و گر ریشند.سعدی ( طیبات ).برگذری و ننگری بازنگر که بگذرد
فقر من و غنای تو جور تو و احتمال من.سعدی ( بدایع ). || ( اِ ) سرود. نغمه. دستگاه. ( بحر الجواهر ). مأخوذ از غِناء عربی است. آوازخوانی. موسیقی. رجوع به غَناء و غِناء شود: 
نخوردی بی غنا یک جرعه باده 
نه بی مطرب شدی طبعش گشاده.نظامی.چهارم روز مجلس تازه کردند
غناها را بلندآوازه کردند.نظامی.خواست تا سازد از غنا، سازی 
در چنان گنبدی خوش آوازی.نظامی.
غنا. [ غ َ ] ( اِخ ) غانا. سابقاً به نام ساحل طلا معروف بود. از کشورهای مشترک المنافع و جمهوری است. در مغرب آفریکا در کنارخلیج گینه قرار دارد. مساحت آن 323925 گز مربع است و سکنه آن 4118500 تن هستند. پایتخت آن آکرا و محصول مهم آن کاکائو است. در «اطلاعات سالانه » 1340 هَ. ق. بخش سوم ص 65 چنین آمده: غنا که به نام ساحل طلا مشهور است از شمال غربی به دلتای علیا، از جنوب غربی به ساحل عاج، از مشرق به توگو و از جنوب به اقیانوس اطلس محدود است. این کشور از چهار بخش کلنی، اشانتی، منطقه شمالی و کناره توگولند تشکیل شده و به شش استان منقسم است. جمعیت غنا در سال 1954 م. 4676000 تن بود، از این عده 4111300 تن آفریکایی ( سیاه پوست ) و 6457 تن غیر آفریکایی، و از عده اخیر غیرآفریکایی 4102 تن انگلیسی و 1213 تن لبنانی و 157 تن اهل سوریه و 197 تن هندی هستند. از سال 1954 م. به این طرف قریب به یک میلیون تن بر سکنه این کشور افزوده شده است.پایتخت غنا شهر اکرا است که 200000 تن سکنه دارد.