کلمه جلالت در زبان فارسی به معنای عظمت، بزرگی و شکوه است. این واژه به طور کلی برای توصیف ویژگی‌های مثبت و برجسته افراد، اشیاء یا مفاهیم به کار می‌رود. جلالت اغلب به صفات و ویژگی‌های الهی، انسانی یا اجتماعی اشاره دارد که نشان‌دهنده مقام و منزلت بالای آن‌هاست.
کاربرد:
این واژه معمولاً در متون ادبی، مذهبی و فلسفی برای توصیف خداوند، شخصیت‌های بزرگ و نیکوکار، یا مفاهیم والای انسانی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در ادبیات فارسی، شاعران و نویسندگان از این واژه برای بیان عظمت و شکوه خداوند یا شخصیت‌های تاریخی استفاده می‌کنند.
معانی مرتبط:
واژه‌های مرتبط با جلالت شامل عظمت، شکوه، عالی‌رتبه‌گی و بزرگی هستند که هر کدام به نوعی به مفهوم بزرگی و شکوه اشاره دارند.
مثال:
جلالت و عظمت خداوند در آفرینش جهان نمایان است.
