ثانیاً یک واژه عربی است که در زبان فارسی به معنای دوم یا دوم آنکه به کار می‌رود. این واژه در متون رسمی و علمی برای بیان ترتیب یا اولویت در ارائه مطالب استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، زمانی که نویسنده یا گوینده بخواهد نکته‌ای را بعد از نکته اول مطرح کند، از واژه ثانیاً استفاده می‌کند تا به وضوح نشان دهد که این نکته در مقام دوم قرار دارد.
استفاده از این واژه در نوشتار و گفتار به خواننده یا شنونده کمک می‌کند تا به راحتی متوجه ترتیب و ساختار مطالب شود. این واژه در مقالات علمی، سخنرانی‌ها و متون رسمی به کار می‌رود و به نوعی به نظم و ترتیب در ارائه اطلاعات کمک می‌کند. به عنوان مثال، در یک مقاله، نویسنده ممکن است ابتدا یک نکته را مطرح کند و سپس با استفاده از ثانیاً، نکته دیگری را که در ادامه آن نکته اول اهمیت دارد، بیان کند.
این واژه همچنین می‌تواند در مباحثات و گفتگوها به کار رود تا نشان دهد که گوینده چندین دلیل یا نکته برای حمایت از نظر خود دارد. در واقع، ثانیاً به عنوان یک ابزار ارتباطی، به ما کمک می‌کند تا افکار و ایده‌های خود را به صورت منظم و ساختارمند بیان کنیم.
درآیه فوق باید دید مشار الیه وصف مشیر کیست، تا مصداق آن پیدا شود و با توجه به روایات وارده امامان از مصادیق آن هستند؛ ثانیاً ولایت سایر ائمه با ادله استوار در جای خود ثابت شده‌است و امامان نیز واردبر این ولایت می‌شوند مثل پذیرش ولایت پیامبران الهی از سوی اهل ادیان که در طول پذیرش ولایت خداوند است اینجا نیز ولایت اهل بیت در طول ولایت خدا، رسول و علی بن ابیطالب است.
دو نکته در اینجا قابل توجه است. اولاً، سیسرون بیان می‌کند که خدایان بزرگی امپراتوری رومیان را اراده کردند و همچنان آن را هدایت کرده و تداوم و رشد آن را تضمین می‌کنند. ثانیاً، سیسرون ادعا می‌کند که رومیان پرهیزگارترین و مذهبی‌ترین مردم روی زمین هستند و تقوا، دین و درک صحیح مشیت الهی (یا اراده خدایان) است و حمایت الهی از آنان نیز همین موضوع را اثبات می‌کند. از این رو، سیسرون به‌طور ضمنی تقوای رومی را با حمایتی که خدایان از امپراتوری روم می‌کنند، مرتبط می‌داند.
ثانیاً عفو از خطا خوب است از بزرگان گذشت مطلوب است
سنگسار در اسلام دارای شرایطی می‌باشد از جمله اینکه چهار فرد عادل شهادت بدهند که به چشم خود دیدند که دونفر زنا کرده‌اند یا اینکه باید زنای محصنه باشد. زنای محصنه هنگامی رخ می‌دهد که فرد زناکار علاوه بر اینکه عاقل و بالغ و هوشیار باشد و با اختیار خود زنا کرده باشد دارای همسری باشد که اولا سالم باشد و ثانیاً در دسترس او باشد.
