تشیع

تشیع یکی از دو مذهب اصلی اسلام است که به پیروان خود شیعه می‌گویند. این مذهب به‌ویژه به جانشینی امامان معصوم از نسل پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، اعتقاد دارد. تفاوت اصلی آن با مذهب سنی در مسأله رهبری و جانشینی پیامبر است. شیعیان معتقدند که امامان به‌عنوان رهبران دینی و سیاسی جامعه اسلامی، انتخاب شده از سوی خداوند هستند، در حالی که اهل سنت بر این باورند که رهبری باید بر اساس اجماع و انتخاب عمومی باشد. تشیع از زمان حیات پیامبر اسلام آغاز شد و پس از وفات ایشان، به‌ویژه در واقعه غدیر خم، مفهوم جانشینی امامان مطرح شد. پس از کشته شدن امام علی (ع)، نخستین امام شیعیان، و سپس واقعه عاشورا در کربلا، تشیع به‌طور جدی‌تری شکل گرفت. این تاریخچه شامل حوادث و چالش‌های مختلفی است که شیعه در طول تاریخ با آن‌ها روبرو بوده و به توسعه و گسترش این مذهب کمک کرده است.

تصویر معنی تشیع

لغت نامه دهخدا

تشیع. [ ت َ ش َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) دعوی شیعت کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). دعوی مذهب شیعت کردن. ( زوزنی ). دعوی مذهب شیعه کردن. ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خود را شیعه نمودن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دعوی شیعیت کردن. و خود را شیعی نمودن. ( منتهی الارب ): تشیع الرجل؛ ادعی دعوی الشیعة. ( اقرب الموارد ). || پراکنده شدن قطره های شیر در آب. || هلاک شدن در هوای چیزی. || سبک عقل و برافروخته کردن خشم کسی را. || پراگنده شدن [ آثار ] پیری در کسی. ( از اقرب الموارد ).
تشیع. [ ت َ ش َی ْ ی ُ ] ( از ع، اِ ) مذهب شیعه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شیعه شود.

فرهنگ معین

(تَ شَ یُّ ) [ ع. ] (مص ل. ) ۱ - پیروی کردن. ۲ - مذهب شیعه داشتن.

فرهنگ عمید

۱. مذهب شیعه داشتن.
۲. (اسم ) = شیعه

فرهنگ فارسی

پیروی کردن، متابعت کردن، شیعه شدن، شیعه گری
۱-( مصدر ) پیروی کردن متابعت نمودن. ۲- شیعه شدن دارای مذهب شیعه بودن مقابل تسنن. ۳- ( اسم ) پیروی. ۴- شیعه گری مقابل تسنن.
ماخوذ از تازی مذهب شیعه

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تشیع اثر دکتر هاینس هالم نویسنده آلمانی است که به همت جناب آقای محمدتقی اکبری از زبان انگلیسی به فارسی برگردانده شده است.
آقای رسول جعفریان بازنگری کامل و افزودن پاورقی های سودمند و آقای محمدحسن محمدی مظفر مقابله کامل ترجمه با متن اصلی را به عهده داشته اند.
کتاب حاضر مشتمل بر یادداشتی از ویراستار، پیشگفتاری از مؤلف و متن اثر است. مطالب متن در پنج فصل تنظیم شده که عناوین آن به ترتیب عبارت است از: 1. در مورد منشاء شیعه، 2. در مورد مذهب شیعه اثناعشری یا امامیه، 3. در مورد غلو، و غالیان کوفی، 4. پیرامون مذهب اسماعیلیه یا شیعیان هفت امامی، 5. مذهب زیدیه.
مؤلف در پیشگفتار کتاب، گرایش ناگهانی به تشیع، پس از انقلاب اسلامی را این گونه توضیح می دهد: «به رغم آن که ده درصد از جمعیت قریب به یک میلیاردی مسلمانان در جهان امروز پیرو مذهب شیعه هستند، پیش از انقلاب اسلامی ایران در سال 1357ش، به زحمت می توان در جهان افرادی را یافت که به تشیع توجه کرده باشند. امروزه، آثار و نوشته های مربوط به تشیع غالباً خالی از حبّ و بغض، نیست و بسیاری از این موارد باید از اصل آن پیراسته شود. ظهور ناگهانی علاقه به تشیع ناشی از رویدادهای سیاسی، و به ویژه ترس های حاصل از آن رویدادهاست.
نویسنده در فصل اول کتاب که درباره منشا شیعه است از علّت بروز انشعاب اولیّه در اسلام که هنوز هم از میان نرفته است، سخن می گوید و ریشه آن را در مخالفت ها و تنش هایی اجتماعی می داند که در همان زمان در جامعه اسلامی به چشم می خورد.
[ویکی الکتاب] معنی تَشِیعَ: که شیوع پیدا کند(مؤنث)
ریشه کلمه:
شیع (۱۲ بار)

ویکی واژه

پیروی کردن. مذهب شیعه داشتن. تشیع ممکن است به زبان معیار باستان، تشعی بوده بدین منوال باید به دو بخش تش - عی قابل تجزیه باشد؛ و تش به یکی از گویش‌های زبان هند و اروپایی به معنی ایل یا قبیله بوده، و تش‌درویش‌آدمی به معنی قبیله درویش‌آدمی بوده‌است.