کلمه صدغ در زبان فارسی به دو معنای مشخص و مرتبط با ناحیه سر و مو اشاره دارد که هر دو معانی در متون قدیمی و فرهنگ‌های لغت آمده‌اند و کاربردهای خاصی در توصیف بخش‌هایی از سر و موی انسان دارند.
گیجگاه یا شقیقه
یکی از معانی اصلی صدغ اشاره به گیجگاه یا شقیقه دارد که بخش مهمی از سر در کنار پیشانی بین چشم و گوش است. این ناحیه از سر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا شامل عضلات و عروق مهمی است که در حرکت فک و همچنین خون‌رسانی به مغز نقش حیاتی دارند.
موی پیچ‌خورده کنار پیشانی
معنای دوم صدغ به موی پیچ‌خورده یا فر خورده کنار پیشانی اشاره دارد که در واقع به نوعی آرایش یا حالت خاص مو در اطراف صورت مربوط می‌شود. این نوع مو که به صورت پیچ‌خورده یا مجعد در کنار پیشانی قرار می‌گیرد، در فرهنگ‌های مختلف زیبایی اهمیت داشته و به عنوان بخشی از آرایش مو یا مدل موی سنتی توصیف شده است. این مفهوم ممکن است در متون ادبی و توصیف‌های ظاهری افراد به کار رود تا حالت خاصی از مو را که جلوه‌ای ویژه به چهره می‌بخشد، نشان دهد.