حکمفرمایی به معنای تسلط و کنترل بر یک موضوع یا حوزه خاص است. این مفهوم در ابعاد مختلفی از جمله سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به کار می‌رود و به نوعی به قدرت و نفوذ در تصمیم‌گیری‌ها اشاره دارد. در عرصه سیاسی، حکمفرمایی به معنای اعمال قدرت بر ملت‌ها و اداره‌ی امور کشورهاست که می‌تواند شامل سیستم‌های دموکراتیک یا استبدادی باشد. در بعد اقتصادی، این واژه به کنترل بازارها و منابع اشاره دارد که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر رفاه اجتماعی و توزیع ثروت داشته باشد. همچنین در زمینه‌های اجتماعی، حکمفرمایی به قدرت‌های فرهنگی و اجتماعی اشاره می‌کند که می‌توانند بر نگرش‌ها و رفتارهای افراد تأثیر بگذارند. در نهایت، این مفهوم به ما یادآوری می‌کند که چگونگی تقسیم و اعمال قدرت می‌تواند بر ساختارهای جامعه و زندگی افراد تأثیرگذار باشد.
حکمفرمایی
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جملاتی از کلمه حکمفرمایی
ساختمان علمی این کتاب هم تا زمان کشف هندسه‌های نااقلیدسی به عنوان هندسهٔ مطلق حکمفرمایی می‌کرد.