چاق

چاقی یک وضعیت پزشکی است که در آن بافت چربی بیش از حد طبیعی در بدن فرد تجمع می‌یابد. این انباشتگی می‌تواند به کاهش شاخص‌های سلامتی منجر شود، از جمله کاهش میانگین طول عمر و افت کیفیت زندگی. رایج‌ترین روش برای ارزیابی چاقی، استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. این شاخص با تقسیم وزن فرد به کیلوگرم بر مربع قد او به متر محاسبه می‌شود. طبق تعریف، اگر شاخص توده بدن از ۳۰ (kg/m²) بیشتر باشد، فرد به عنوان چاق شناخته می‌شود. در کودکان نیز از صدک‌ها برای ارزیابی استفاده می‌شود. دلایل متعددی برای بروز آن مطرح شده است، اما مهم‌ترین عامل مؤثر، تمایل بدن به ذخیره انرژی به صورت چربی است که این ویژگی به صورت تکاملی به انسان امروزی منتقل شده است. هزاران سال پیش، اجداد ما به دلیل الگوی تغذیه‌ای که شامل دوره‌های پرخوری و انتظار طولانی برای یافتن غذا بود، توانایی ذخیره انرژی به شکل بافت چربی اضافی را کسب کردند. بیشتر افرادی که دچار اضافه وزن هستند، نوع موضعی و شکمی دارند و در زنان و به ویژه مردان، چاقی شکمی و اضافه وزن به طور قابل توجهی افزایش یافته است.