چابک دست

استاد چو صانع آمد و چابک دست آسان باشد به نزد او بست و شکست

جانا خبرت نیست که دی در مستی با چنگ چه کرده یی ز چابک دستی

ز خواب قطع نظر کن که عشق چابک دست فلاخنی است که سنگش ز خواب سنگین است

مپرس حال که این مطربان چابک دست دل از نوای حزینم به تار مو بستند

گهی زان خنده مست مست گردد گهی زان غمزه چابک دست گردد

وان هندوی زلفت تو بچابک دستی ناگه زمیان چشم دل می ببرد