مطهره

( مطهرة ) مطهرة. [ م َ هََ رَ / م ِ هََ رَ ] ( ع اِ ) ظرفی که بدان طهارت کنند و آب دست دان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). آبدستان. ( دهار ). آفتابه و ظرف آب که بدان وضو کنند. ( غیاث ). ابریق. آفتابه. کوزه که در آن آب کنند و در سفر با خود دارند و به ستور یا کجاوه و پالکی یا ارابه آویزند و عوام الناس متاره گویند. قمقمه. ابریق چرمین. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): 
در قوصره همی به سفر خواست رفت جان 
ز آن برگرفت سفره درخورد و مطهره.ناصرخسرو.که بیاور مطهره اینجا به پیش 
تا بشویم جمله را با دست خویش.مولوی.در طهارت زاهد عبدالحقی 
از کلاه زردکش بین مطهره.نظام قاری ( دیوان چ استانبول ص 25 ).و رجوع به متاره شود.
- امثال:
مطهره به گرو رفته است؛ به کسی اطلاق کنند که دارایی خود را از دست داده باشد.
|| غسلخانه. ج، مطاهر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مطهرة. [ م َ هََ رَ ] ( ع اِ ) سبب طهارت، و منه الحدیث: السواک مطهرة للفم مرضات للرب؛ یعنی مسواک سبب پاکی و نزاهت دهان و خشنودی خداوندجهان است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مطهرة. [ م ُ طَهَْ هََ رَ ] ( ع ص ) پاک و پاکیزه. ( از ناظم الاطباء ). پاکیزه. ( تفسیر ابوالفتوح ج 1 ص 104 ): و لهم فیها ازواج مطهرة و هم فیها خالدون. ( قرآن 25/2 ). مرفوعة مطهرة. ( قرآن 14/80 ). رسول من اﷲ یتلوا صحفا مطهرة. ( قرآن 2/98 ).
- روضةمطهرة؛ قبر پاک و پاکیزه و مقدس. ( ناظم الاطباء ).

[ویکی الکتاب] معنی مُّطَهَّرَةٍ: پاک شده - پاکیزه
ریشه کلمه: 
طهر (۳۱ بار)
منظور از «مُطَهَّرَه» پاک بودن آن از هر گونه شرک، کذب، دروغ و باطل است، و مطهّر از این که شیاطینِ جنّ و انس در آن دخالت کنند.
[ویکی فقه] مطهره (قرآن). یکی از اوصاف قرآن مطهره می باشد.
«مطهره» یکی از اسامی و صفات قرآن است: «مرفوعة مطهرة». در آیه ۲ سوره بینه نیز به آن اشاره شده است.
وجه تسمیه
قرآن از هر گونه شرک و شبهه و شک، دروغ و باطل، تحریف و تغییر و اختلاف و هر چیز دارای شائبه بدی و نقصان، پاک است؛چنان که می فرماید: «لا یاتیه الباطل من بین یدیه ولا من خلفه». همین امر سبب نامگذاری قرآن به «مطهره» است.