غواص

غواص. [ غ َوْ وا ] ( ع ص ) به دریا فروشونده به طلب مروارید.( منتهی الارب ) ( آنندراج ).مبالغه غائص. ( مجمل اللغة ). بلک خورنده. ج، غواصون. ( مهذب الاسماء ). گوهرجوی.( تفسیر کشف الاسرار ج 8 ص 344 ). آنکه بسیار در آب فرورود. آنکه در دریا برای به دست آوردن مروارید و مرجان و مانند آن فرورود. غَطّاس. گهرچین. غائص. قَمّاس. قامس. غوته خوار. آب باز: فسخرنا له الریح تجری بامره رخاء حیث اصاب. و الشیاطین کل بناء و غواص ( قرآن 37/38 )؛ یعنی نرم کردیم او را باد تا میرودبفرمان او آهسته، نرم، به اندازه، هر جا که او خواهد و آهنگ دارد، و فرمانبردار کردیم او را دیوان، از این هر داورانی و گوهرجویی. ( کشف الاسرار ج 8 ص 344 ).

(غَ وّ ) [ ع. ] (ص. ) کسی که برای به دست آوردن مروارید، مرجان و مانند آن به زیر دریا می رود.

= غائص
۱. کسی که برای به دست آوردن مروارید یا چیز دیگر به زیر آب فرومی رود، آب باز.
۲. (اسم ) (زیست شناسی ) [قدیمی] پرنده ای شبیه مرغابی با گردن دراز که برای گرفتن ماهی به زیر آب می رود.

آب باز، کسی که دردریازیر آب فرومیرودبرای بیرون آوردن صدف یامرجان یاچیزدیگر
( صفت ) ۱ - آن که در دریا برای طلب مروارید مرجان و غیره فرو رود به دریا فرو رونده جمع: غواصون غواصین ۲ - گونه ای مرغابی که دارای منقاری طویل است و در نیم کره شمالی فراوان است. بیشتر زندگی اش در آب می گذرد و دارای پروازی نسبتا خوبی است و لانه اش را بر روی درختها می سازد. این پرنده از ماهی تغذیه می کند و بدین جهت برای شکار ماهی بزیر آب می رود و پس از شکار ماهی بر روی آب می آید و آن را بلع می کند. گونه ای از این پرنده در شمال ایران در سواحل دریای خزر فراوان است و مرتبا ماهی ها را شکار می کند و بنابراین از آفات ماهی به شمار می روند.

غواص به کسی که مهارت شنا و تحرک در زیر آب را با یا بدون وسایل تنفسی بلد باشد گفته می شود. در دوران خشایارشا، ایرانیان از غواصان برای بیرون کشیدن صندوقچه های طلا و اشیاء کشتی های غرق شده استفاده می نموده اند. آثار حاصل از حفاری های باستان شناسی نشان می دهد که قرن ها قبل از میلاد، ساحل نشینان خلیج فارس قرن هاست از این فن برای تحصیل مروارید استفاده می نمودند. امروزه غواصان با تجهیزات و تکنولوژی فن شناوری را با مقاصد تفریحی، تمرینی، نظامی، اکتشافی و مهندسی انجام می دهند.

[ویکی الکتاب] معنی غَوَّاصٍ: کسی که تا عمق زیاد زیر آب فرو می رود
ریشه کلمه:
غوص (۲ بار)
فرو رفتن در آب. به قول راغب آن فرو رفتن در آب و بیرون آوردن چیزی است. بعضی از شیاطین برای سلیمان غواصی می‏کردند. و از شیاطین هر بناء و غواص را مسخر سلیمان کردیم.

sommozzatore
subacqueo
کسی که برای به دست آوردن مروارید، مرجان و مانند آن به زیر دریا می‌رود.

💡 نشان نداده گرانمایه تر ز تو گهری از آن زمان که به این بحر می رود غواص

💡 او در جوانی آرزو داشت که غواص شود ولی به دلیل وقوع سانحه‌ای نتوانست به آرزوی خود برسد و این فیلم را به دلیل علاقهٔ خود به غواصی ساخت.[نیازمند منبع]

💡 همه غواص بحر جان گشتند همه بر خلق درفشان گشتند

💡 ز بس غواصی باران نیسانی به خاک اندر زمین مانند دریا شد زبس درها و گوهر‌ها

💡 کارسون در ۱۸ سالگی گواهینامه خلبانی خود را بدست آورد. آموزش وی همچنین شامل بقا در آب، تمرین مقاومت در برابر نبود نیروی جاذبه، پروازهای میکرو جاذبه، اخذ گواهینامه غواصی و آموزش رفع فشار است.

💡 این اردک، غواص بسیار ماهریست. از گیاهان و جانوران ریز آبزی تغذیه می‌نماید. موطن اصلی آن‌ها شمال اروپاست و میدان مهاجرتشان ایران، ژاپن، کره و هند و شمال آمریکاست و در مجموع زندگی در کنار آب شور را به آب شیرین ترجیح می‌دهد.

💡 اکسیژن به صورت متداول در تولید فولاد، پلاستیک، پارچه، برشکاری اکسیژنی فولاد، پیشران راکت، اکسیژن‌درمانی و سامانه پشتیبان حیات در هواپیما، زیردریایی‌ها، پروازهای فضایی و غواصی استفاده می‌شود.

💡 قلم غواص دریای معانی سخن‌هایش همه چون درّ کانی