معنی ظعن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ظعن. [ ظَ ع َ / ظَ ] ( ع مص ) رفتن. کوچ کردن. از جائی به جائی شدن:
او نیفتد درگمان از طعنشان
او نگردد دردمند از ظعنشان.مولوی.
ظعن. [ ظُ ع ُ / ظُ ] ( ع اِ ) ج ِ ظَعینة. رجوع به ظعینة شود.

فرهنگ معین

(ظَ ) [ ع. ] (مص ل. ) رفتن، کوچ کردن.

فرهنگ عمید

رفتن، کوچ کردن.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ظعینه هودجها.
جمع ظعینه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی زَانٍ: مرد زناکار(مخفف زانی)
معنی ضَّأْنِ: میش
تکرار در قرآن: ۱(بار)
مسافرت. کوچ.از پوست چهار پایان خیمه هائی فراهم آورد که آنها را روز سفر رسیدو خضر سبک می‏دانید و سبک اند، این کلمه فقط یکبار در قرآن مجید یافته است. راغب گفته: ظعینه به معنی هودجی است که در آن زن هست و گاهی به زن ظعینه گویند.