سوت

تا سگان را طوق زرّینست و کسوت ششتری هرکجا شیری‌ست در عالم شکالی می‌کند

بس بود پیراهن ما کسوت خاک درش جامه‌ای هردم ز عریانی به بر داریم ما

خلو داری تو بذات از همه ای کرده بذات کسوت کثرت از غایت توحید ببر

ای دو گیسوت شب قدر و برات جان فدا کرده برات اهل نجات

وی که در شخص امل از سر لطف هر زمان کسوت دیگر پوشی

بجز ما نیست چیزی جمله مائیم که کسوت هرچه خواهیم آن نمائیم