سنگلاخ

سنگلاخ. [ س َ ] ( اِ مرکب ) سنگستان که جا و مکان سنگ باشد چه لاخ به معنی مکان آمده است همچو دیولاخ که جا و مقام دیو را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( غیاث ). زمین سنگستان. ( لغت فرس اسدی ) ( شرفنامه منیری ): 
صحرای سنگروی و که سنگلاخ را
از سم آهوان و گوزنان شیار کرد.

سنگلاخ (کتاب). سنگلاخ، مجموعه ای به فارسی شامل دستور زبان و واژگان ترکی به خصوص ترکی جغتایی است که در میانه ی قرن هجدهم میلادی توسط میرزا مهدی خان استرآبادی تالیف شده است. با توجه به علاقه ی میرزا مهدی استرآبادی به امیرعلی شیر نوایی و کتابهای او، و آگاهی بر سخت بودن مطالعه این کتب جهت افراد عامه در ابتدا بر روی لغات موجود در نوشته های امیر علی شیر نوایی تکیه نموده و سعی می کند تا راهنمایی برای این کتب بنویسد و در نهایت پس از گذشت زمانی تبدیل به یک کتاب می گردد. سنگلاخ حاوی شرح لغات و اصطلاحات موجود در دوازده اثر منظوم و نه اثر منثور میرعلی شیر نوایی و همچنین برخی آثار دیگر مانند دیوان سلطان حسین بایقرا، بابرنامهٔ ظهیرالدین بابر میرزا، دیوان لطفی هروی، مخزن الاسرار میرحیدر خوارزمی، گل و نوروز ملاساقی هروی، دیوان فضولی بغدادی و... می باشد.