واژه زلال به معنای پاک، شفاف و عاری از کدورت است، این کلمه برای توصیف آبهای صاف و شفاف استفاده میشود، مانند آبهای رودخانهها، چشمهها یا دریاها که بدون آلودگی و روشن هستند. زلال همچنین میتواند به ویژگیهایی مانند روشنی، صفا و سادگی در معانی مجازی نیز اطلاق شود. به عنوان مثال، میتوان از زلالی افکار یا زلالی احساسات صحبت کرد که نشاندهنده وضوح و خلوص آنهاست. به طور کلی، این واژه به عنوان نمادی از پاکی و شفافیت در زبان فارسی شناخته میشود.

زلال
لغت نامه دهخدا
زلال. [ زُ ] ( ع اِ ) حیوان خرداندام سفیدی است که هر گاه بمیرد آن را در آب گذارند و آب را سرد کند. ( از ذیل اقرب الموارد ): فهیئوا الی الزلال لارکب غداً فمر فی دجلة. ( تاریخ طبری ص 1323 ج 3 ).
زلال. [ زُ ] ( ع ص ) ماء زلال؛ آب شیرین و خوشگوار. ( منتهی الارب ). آب شیرین خوشگوار زود فروشونده به حلق. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). آب آسان گوار و شیرین و خوش. ( دهار ). آب شیرین. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). آب سرد. گوارا. خوش. صافی. خوشگوار. آب شیرین. آبی که آسان به گلو فرورود. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ):
تا خزان تاختن آورد سوی باد شمال
همچو سرمازده با زلزله گشت آب زلال.فرخی.اگرچه آب زلال است زندگانی خلق
بسی چو ماند چون زهرگردد آب زلال.قطران.گر پرسد دانا که چراخاک شود سنگ
چون خاک به ناچار برد آب زلالش.ناصرخسرو.همش گرم و هم سرد خوانی ولیک
مدانش نه آتش نه آب زلال.ناصرخسرو.آهیخت تیغ هندی چون چشمه مصفی
تا بحر گشت سیراب از چشمه زلالش.خاقانی.آب ارچه همه زلال خیزد
از خوردن پرملال خیزد.نظامی.دوش غمش خون من بریخت و مرا گفت
خون توام چشمه زلال نماید.عطار.تشنه را دل نخواهد آب زلال
نیم خورد دهان گندیده.سعدی ( گلستان ).از غایت تشنگی که بردم
در حلق نمی رود زلالم.سعدی.رطب شیرین و دست از نخل کوتاه
زلال اندر میان و تشنه محروم.سعدی.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (اسم ) [مجاز] آب صاف و گوارا.
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) آب صاف و گوارا. ۲ - ( اسم ) کرمی که در میان برف پدید آید و در اندرون او آب صافی است و کرم را اندک حیات و حرکت مذبوحی است.
فرهنگ اسم ها
معنی: شفاف، صاف، گوارا، صاف و شفاف، ( به مجاز ) آب صاف و گوارا، پاک، خالص
ویکی واژه
آب صاف و گوارا.
جمله سازی با زلال
هم درخت و میوه هم آب زلال با بهشتی در حدیث و در مقال
هر که سوی راست شد و آب زلال سر ز آتش بر زد از سوی شمال
دریاچه کیو در شمال غرب شهر خرمآباد قرار گرفتهاست. مساحت دریاچه هفت هکتار و عمق آن بین سه تا هفت متر است. این دریاچه از ارزشهای توریستی درونشهری برخوردار بوده و همچنین زیستگاهی مناسب برای جانوران آبزی و پرندگان بومی و مهاجر است. کیو در گویش لری مردمان خرمآباد به معنی کبود رنگ و آبی است و دلیل استفاده آن آب زلال و عمیق این دریاچه است که به رنگ آبی و نیلی دیده میشود.
چندین سنگ نوشته بزرگ بهصورت کتیبه بهانواع خطوط کوفی، عربی در پایین آرامگاه بهصورت نامنظم بر روی هم انباشته شده. در پایین تپه جوی آب پاک و زلالی جاری است که باغها و روستای گاره را مشروب میسازد. این آب از کاریز یا قنات گاره سرچشمه میگیرد.
منم که با جگر تشنه خون دل بخورم ولیکن از کف سفله نخواهم آب زلال
پیش از ورود اسپانیاییها به آمریکای جنوبی، استانی چوبوت امروزی زیستگاه بومیان چادرنشین پاتاگونیا بود. نام چوبوت توسط بومیان (به معنای زلال و شفاف) به رود چوبوت گفته میشد.