راهبی

چون راهبی که دو رخ او سال و ماه زرد وز مِطرَف کبود ردا کرده و ازار

رهبانی را دیدند گفتند او را تو راهبی گفت نه که من سگبانی ام این نفس من سگی است فرا مردمان همی افتد، ویرا از میان ایشان بیرون آورده ام تا مردمان از وی سلامت یابند.

کیوان که راهبی است سیه پوش دیر هفتم گفت از خواص ملک چو تو سروری ندارم

راهبی را پرسیدند: عید شما چه روزی است؟ گفت: روزی که در آن معصیت خداوند نکنیم، آن روز عید ماست.

راهبی می‌بود در آن دیر اندر کیش عیسی طالب طور تجلی سالها مانند موسی