گوی بلورین، یک ابزار جادویی است که معمولاً توسط جادوگران و فالگیرها برای پیشگویی و ارتباط با دنیای ماورایی استفاده می‌شود. این گوی‌ها معمولاً شفاف و گرد هستند و به عنوان وسیله‌ای برای تمرکز و مدیتیشن به کار می‌روند. در فرهنگ های مختلف، گوی بلورین به عنوان نماد بینش و روشن بینی شناخته می‌شود و باور بر این است که می‌تواند به فرد کمک کند تا به آینده نگریسته و پیام های پنهان را دریافت کند. جادوگران با نگاه کردن به داخل گوی، تصاویری را مشاهده می‌کنند که می‌تواند نشانه هایی از آینده یا راهنمایی های معنوی باشد. این ابزار به عنوان یک وسیله جادویی، همواره جذابیت خاصی برای علاقه مندان به علوم خفی و ماورایی داشته است. از نظر علمی، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد گوی بلورین واقعاً توانایی پیشگویی یا ارتباط با دنیای ماورایی دارد. بنابراین، این موضوع بیشتر به جنبه‌های فرهنگی، روانشناختی و شخصی مربوط می‌شود تا واقعیت های علمی.
گوی
لغت نامه دهخدا
گوی. ( اِ ) گلوله ای که از چوب سازند و با چوگان بازند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). گوی چوگان بازی. ( صحاح الفرس ) ( بحر الجواهر ) ( فرهنگ شعوری ). مقابل چوگان. گوی پَهنه.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
(اسم ) فضل. آدمی و دیگر جانوران گه.
گه. گوه.
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
گوی (روستا). روستای گِوَی از توابع بخش مرکزی شهرستان تربت جام واقع در استان خراسان رضوی می باشد.
این روستا در دهستان میان جام قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۷۲۱ نفر ( ۱۶۳ خانوار ) بوده است که از این تعداد ۳۷۸ نفر مرد و باقی، زنان هستند.
فاصله آن از شهرستان تربت جام ۲۸٫۵ کیلومتر می باشد. این روستا در دامنه جنوبی رشته کوه ( جام کوه ) قرارگرفته است.
ویکی واژه
توپی که از یک ماده سخت و تو پر است و در برخی از بازی‌ها به کار می‌رود.
جملاتی از کلمه گوی
در دل شب، گوی عشق می‌چرخد، هر لحظه‌اش، داستانی نو می‌سازد
گوی چوگان، نماد زیبایی و هنر در ورزش باستانی ایران است. این گوی کوچک و چوبین، در میدان چوگان به چرخش درمی‌آید و بازیکنان با چوب‌های بلند، آن را به سمت دروازه حریف هدایت می‌کنند.
