معنی و ریشه
کیارش یک نام پسرانه تاریخی و کهن فارسی است که از ترکیب دو بخش کی و آرش تشکیل شده است. کی به معنای پادشاه و آرش به معنای دلیر یا شجاع است، بنابراین، این اسم به معنای پادشاه دلیر یا شهریار شجاع می‌باشد.
در اوستا، واژه kavi arshan به همین معنا اشاره دارد و نشان‌دهنده اهمیت این نام در فرهنگ ایرانی است.
شخصیت شاهنامه
کیارش دومین پسر کیقباد، یکی از شخصیت‌های مهم در شاهنامه فردوسی است. او به عنوان یکی از چهار پسر کیقباد شناخته می‌شود که به ترتیب عبارت‌اند از:
کی‌کاووس (نخستین پسر)
کیارش (دومین پسر)
کی‌پشین (سومین پسر)
آرش (چهارمین پسر)
لازم به ذکر است که کیارش و آرش دو شخصیت متفاوت هستند. طبق شاهنامه، کی‌آرش دومین پسر کیقباد و آرش چهارمین پسر او است، این دو شخصیت نباید با یکدیگر اشتباه گرفته شوند.
طایفه کیارسی (کی‌آرشی) لر بزرگ، از نوادگان و تبار کی‌آرش به شمار می‌آیند. بر اساس سفرنامه حمدالله مستوفی، این طایفه از جنوب غرب ایران تا مرکز ایران و نزدیکی اصفهان پراکنده شده‌اند و مرکزیت آنها از شهرستان گتوند تا نجف‌آباد بوده است.
