کابین کردن به معنای عقد و نکاح است که در آن دو نفر به طور رسمی و قانونی به یکدیگر متعهد می‌شوند. این عمل با حضور شاهدان و ثبت در دفاتر رسمی انجام می‌شود و به عنوان یک قرارداد اجتماعی و شرعی، حقوق و وظایف طرفین را مشخص می‌کند و پایه‌گذار زندگی مشترک آنان است.
کابین کردن
لغت نامه دهخدا
کابین کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نکاح کردن. به عقد ازدواج درآوردن. به مهر دادن: مهر المراءة مهراً؛ کابین آن کرد و داد کابین آن را. ( منتهی الارب )
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
نکاح کردن
جملاتی از کلمه کابین کردن
ذره ذره عاشقانه پهلوی معشوق خویش می‌زند پهلو که وقت عقد و کابین کردنست
