چاپلوسی به معنای نوعی تملق و ابراز محبت‌های غیرواقعی است که به منظور جلب توجه یا به دست آوردن منافع از دیگران انجام می‌شود. در واقع، چاپلوسی به عملی اطلاق می‌شود که فرد با استفاده از گفتار و رفتارهای ظاهری، سعی در فریب و جلب نظر فرد مورد نظر دارد، در حالی که این رفتارها هیچ‌گونه صداقت یا باور قلبی در آن‌ها وجود ندارد. این نوع رفتار معمولاً با هدف دستیابی به مزایای خاص از افراد دیگر صورت می‌گیرد و نشان‌دهنده عدم صداقت و راستگویی در روابط انسانی است. چاپلوسی می‌تواند به نوعی مانع از ایجاد ارتباطات واقعی و صادقانه شود و در عوض، فضایی از فریب و نیرنگ را در تعاملات اجتماعی به وجود آورد. در نتیجه، این عمل نه تنها به اعتبار فرد چاپلوس آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند به روابط میان افراد نیز لطمه بزند و اعتماد را از بین ببرد.
چاپلوسی
لغت نامه دهخدا
چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی
چو دایه آیتی در چاپلوس.نظامی ( خسرو و شیرین ).بر در خرگه، سگان ترکمان
چاپلوسی کرده پیش میهمان.مولوی.به دلداری و چاپلوسی و فن
کشیدش سوی خانه خویشتن.سعدی ( بوستان ).از هواداری ما و تو چو مستغنی است یار
ای رقیب این چاپلوسی و لوندی تا بکی ؟.کمال خجندی.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
خوشامد گویی. دم لیسه. کرنش.
ویکی واژه
پاچه خاری
جمله سازی با چاپلوسی
ز چاپلوسی این گربه هیچ باقی نیست ولیک من نه حریفان خواب خرگوشم
سخت گیرند تاکه رام شوم چاپلوسی کنم غلام شوم
گرت شیر رخت از بدن برکند از آن به که سگ چاپلوسی کند
