پیلی

دید موری در رهی پیلی سترگ گفت باید بود چون پیلان بزرگ

دران نیستان بیشهٔ شیر بود که پیلی نیارست ازو نی درود

دوال کردد اندام پیل وار عدوت چو برزنند بر آن کوس پیلی تو دوال

که پیلی به گردش به روز دراز نگشتی نرفتیش مرغ از فراز

فراز آوریدند پیلی چو نیل مر او را ببستند بر پشت پیل

بر کافران ز لشکر گیتی حصار کرد تا چون حصار بستد پیلی ز هر حصار