پیش خوان

پیش خواند و به من سپرد به ناز گفت برخیز و هرچه خواهی ساز

سپهر برین آفرین خواند او را که مدح تو خواند تواش پیش خوانی

قباد آن سخن‌گوی را پیش خواند ز تاراج انبار چندی براند

سپس زاده ی سعد را پیش خواند ز نیرنگ باوی چنین راز نماند

نویسندهٔ نامه را پیش خواند همه خون ز مژگان به رخ برفشاند

سواران جابلق را پیش خواند برآن هر یکی آفرین بیش خواند