پایزن

لغت نامه دهخدا

پایزن. [ زَ ] ( ص مرکب ) اسیر. || خدمتکار. ( از فرهنگ شعوری ).

فرهنگ معین

(ص مر. ) ۱ - اسیر. ۲ - خدمتکار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- اسیر. ۲- خدمتکار.

ویکی واژه

اسیر.
خدمتکار.

جمله سازی با پایزن

سر نهادم بر درت ای جان من بر سر من هرچه خواهی پایزن