میله پاگشا یا پاگیر، یک میله محکم است که برای مهار و بستن پاها، به ویژه در فعالیت‌های جنسی و بانداژ، به کار می‌رود. این وسیله معمولاً طولی بین ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر دارد و در هر انتهای آن، پابندهایی برای بستن پاها تعبیه شده است. همچنین، ممکن است در طول میله حلقه‌ها و گیره‌هایی برای بازی‌های خفت‌بندی معلق وجود داشته باشد. برخی از میله‌های پاگیر قابلیت جمع‌شدن و تنظیم طول دارند. در فعالیت‌های جنسی، پاگیر برای ایجاد حالت‌های خاص در بدن یا بستن پاها به روش‌های مختلف، مانند بانداژ یا یوغ، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در گذشته، این وسیله برای فلک کردن به کار می‌رفت، اما امروزه استفاده از آن در زمینه‌های جنسی به صورت اختیاری و با رضایت فرد انجام می‌شود.
پاگیر
فرهنگ عمید
۲. [عامیانه، مجاز] آنچه انسان به آن پابند شود.
۳. (صفت مفعولی ) [مجاز] پای بند، مقید.
فرهنگ فارسی
جمله سازی با پاگیر
رستم ارچه با سر و سبلت بود دام پاگیرش یقین شهوت بود
اگر دلگیر شد خانه نه پاگیر است برجه رو وگر نازک دلی منشین بر گیجان سودایی
خون من لوث شد این غمزهٔ مستانه مترس این نه خونی است که تنها به تو پاگیر شود
