پاگاه به معنای محل نگهداری اسب‌ها است و از ترکیب دو واژه پا و گاه به وجود آمده است. این اصطلاح به معنای اصطبل، پایگاه یا آخور نیز به کار می‌رود. در مفهوم امروزی، این واژه به طویله اشاره دارد که محلی برای استراحت و نگهداری اسب‌ها محسوب می‌شود. این فضا به گونه‌ای طراحی شده تا نیازهای فیزیکی و رفاهی اسب‌ها را تأمین کند و به آنها امکان استراحت و تغذیه مناسب را بدهد. به طور کلی، این کلمه به عنوان یک مکان ضروری در زندگی اسب‌ها شناخته می‌شود و نقش مهمی در مدیریت و مراقبت از این حیوانات ایفا می‌کند.
پاگاه
لغت نامه دهخدا
گر ستاره بر براق همتش
اوج خواهد اوج او پاگاه باد.ابوالفرج رونی.|| مخفف پایه گاه بمعنی قدر و مرتبه و منصب. ( غیاث اللغات ).
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- جایگاه اسبان پایگاه آخور اصطبل ۲ ٠- حضیض پستی ۳ ٠- پایه گاه مرتبه قدر منصب ٠
جایگاه اسبان پایگاه
ویکی واژه
فرود، پستی.
قدر، مرتبه.
جملاتی از کلمه پاگاه
ناگاه ز پاگاه خری سر برداشت افسار ز سر فگند و افسر برداشت!
بود پاگاه تو زایشان بپای برآیی به جاه و بمانی بجای
پیداست کز کرامت قبر دو ذوالکرم رفعت ز عرش یافته پاگاه کربلا
