هذلول

لغت نامه دهخدا

هذلول. [ هَُ ] ( ع ص، اِ ) مرد سبک. || سبک از تیر و گرگ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || اسب دراز درشت اندام. ( منتهی الارب ). اسب دراز سخت اندام. ( اقرب الموارد ). || پشته خرد. ( منتهی الارب ). تل صغیر. ( اقرب الموارد ). || آبراهه خرد. || ریگ ریزه. || آفت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || فتنه. ( منتهی الارب ). || اول شب یا بقیه آن. || باران که از دور دیده شود. || ابر باریک. ج، هذالیل. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(هُ ) [ ع. ] (ص. ) ۱ - سبک. ۲ - مرد سبک. ۳ - اسب دراز و درشت اندام. ۴ - آفت، فتنه. ۵ - ابر باریک.

فرهنگ فارسی

۱-(صفت ) سبک (تیر گرگ ). ۲- مردسبک. ۳- اسب درازودرشت اندام. ۴- آفت فتنه. ۵- ابرباریک.

ویکی واژه

سبک.
مرد سبک.
اسب دراز و درشت اندام.
آفت، فتنه.
ابر باریک.

جمله سازی با هذلول

در هندسهٔ دیفرانسیل یک استوانه را به صورت یک سطح خط‌کشیده تعریف می‌کنند که مولد آن یک دسته خط موازی می‌باشد. استوانه‌ای که مقطع عرضی آن یک بیضی، سهمی یا هذلولی باشد به ترتیب استوانهٔ بیضی‌گون، استوانهٔ سهمی‌گون و استوانهٔ هذلولی‌گون می‌نامند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اسکل یعنی چه؟
اسکل یعنی چه؟
پیشنهاد یعنی چه؟
پیشنهاد یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز