نام بردار به معنای مشهور یا شناخته شده به کار می‌رود در این زمینه، این واژه به افرادی اشاره دارد که به خاطر ویژگی‌ها، کارها یا دستاوردهای خاص خود در جامعه یا در یک حوزه خاص شناخته شده و مشهور هستند به عبارت دیگر، نام بردار به معنای کسی است که نام و شهرت او در میان مردم رواج دارد.
نام بردار
لغت نامه دهخدا
نامبردار. [ ب ُ ] ( نف مرکب ) ( از: نام + بردار، صیغه فاعلی از بردن ). ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). مشهور. معروف. ( برهان قاطع ). نامدار. نامبرده. ( از فرهنگ رشیدی ).نیک معروف و مشهور
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( صفت ) مشهورمعروف: و لشکر بیامد سپیده دمان خود و نام بردارده ترجمان.
ویکی واژه
جملاتی از کلمه نام بردار
بدو گفت کای نام بردار شیر همانا که پیلت نیارد به زیر
نگون شد تن نام بردارشان سرآمد زمان در به پیگارشان
بیاران گفت شاه نام بردار که من امروز دیدم رنج بسیار
بیک ره مطربان نام بردار نهادند آنچه دانستند در کار
به من ده تو اکنون سواری هزار همه نام بردار در کارزار
همه ز آزادگان نام بردار به زفتی برگرند این نه به آزار
