منطقه‌ای که به عنوان مرکز تجمع شناخته می‌شود، مکانی است که در آن تنوع زیستی یک گونه خاص به طور چشمگیری افزایش یافته است. این مناطق معمولاً به عنوان خاستگاه اولیه آن گونه محسوب نمی‌شوند، اما شرایط محیطی، اقلیمی و زیستی می‌تواند باعث شود که این گونه‌ها در این نواحی به خوبی رشد و توسعه یابند. عوامل متعددی نظیر وجود منابع غذایی، آب و هوای مناسب و عدم وجود رقبای قوی می‌تواند به این تنوع کمک کند. به عنوان مثال، برخی از گونه‌ها ممکن است در مناطق خاصی از دنیا با تنوع بیشتری نسبت به سایر مناطق حضور داشته باشند، حتی اگر زادگاه اصلی آن‌ها جای دیگری باشد. درک این نوع مناطق برای پژوهشگران و حفاظت‌گران محیط زیست اهمیت زیادی دارد، زیرا می‌تواند به شناسایی و حفظ تنوع زیستی کمک کند و از انقراض گونه‌ها جلوگیری کند. این موضوع نشان‌دهنده‌ی پیچیدگی‌های طبیعت و تعاملات بین گونه‌ها و محیط زیست است.